اثر هشت هفته تمرین هوازی بر واسپین، ویسفاتین و مقاومت به انسولین زنان میانسال

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر واسپین، ویسفاتین و مقاومت به انسولین زنان میانسال بود. مواد و روش‌ها: بدین منظور30 نفر از زنانی (میانگین سنی 44/9±73/48 سال، قد 6/5±03/156 سانتی متر و وزن 57/10±37/68 کیلوگرم) که در کلاس ورزش صبح روزهای فرد استادیوم ورزشی حجاب شهرستان شیراز شرکت می‌کردند، به صورت تصادفی و پس از پرکردن پرسشنامه سلامت و فرم رضایت نامه آگاهانه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در ابتدا پس از اندازه گیری قد و وزن، آزمودنی‌ها بر اساس شاخص توده بدن به دو گروه همسان تقسیم شدند. تمرینات هوازی شامل هشت هفته تمرین هوازی با شدت 55 تا 65 درصد حداکثر ضربان قلب و هر هفته سه جلسه بود. 24 ساعت قبل از شروع دوره تمرینی و پس از پایان آخرین جلسه تمرینی از آزمودنی‌ها خون گیری به صورت ناشتا صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون‌های t مستقل و وابسته استفاده شد (05/0≥α). یافته‌ها: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی اثر معنی داری بر افزایش واسپین دارد (000/0 =p) با این وجود اثر معنی داری بر افزایش ویسفاتین (08/0 =p) و کاهش مقاومت به انسولین (75/0 =p) ندارد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر هشت هفته تمرین هوازی اثر معنی داری بر افزایش واسپین دارد ولی بر افزایش ویسفاتین و کاهش مقاومت به انسولین ندارد. از اینرو به افراد غیر ورزشکار و میانسال توصیه می‌شود که جهت کنترل عوامل اثر گذار بر حساسیت انسولین به فعالیت‌های ورزشی هوازی بپردازند.